نویسنده در ابتدای بحث از فلسفه رانه به عنوان آموزه یا نظامی از تفکر، بلکه همچون شیوه ای از زندگی آغاز می کند. اگزیستانسیالیسم در واقع فلسفه ای دربار? فرد انضمامی و عینی است. سپس به بحث دربار? ماهیت و شکل های خودفریبی یا سوء باور و امکان اصیل بر پای? مسئولیت وجودی می پردازد. در بخش های بعدی کتاب ارتباط مستمر و پیوست? فلسف? اگزیستانسیالیم در شرایط امروز مورد بررسی قرار می گیرد. با توجه به گستر? این جنبش در سد? بیستم، اگزیستانسیالیسم مسلماً بر محور آثار ژان پل سارتر استوار است و هیچ کس بهتر از او اتحاد و تنش میان فلسفه و ادبیات، امر مفهومی و تخیلی، امر انتقادی و امر ملتزم، فلسفه در مقام اندیشه و تأمل و فلسفه به عنوان شیو? زندگی را به تمثیل درنیاورده و کیفیت فلسفه ورزی وجودگرایانه را به تعریف نکشیده است.