نگارش کتاب رو اصلا نپسندیدم و به سختی ارتباط برقرار کردم‌
در کل محتوا زیبا بود...مخصوصا دو فصل آخر کتاب 
هدیه کنیم‌ شاخه گلی از صلوات به روح شهید ابوالفضل مهدیار 🌷

          

            ﷽
روایت زندگی مردی که پیکرش برای همیشه مهمان خلیج همیشه فارس شد.

به نام مادر،از آن دسته کتاب‌هاست که دوست دارم همه بخوانند و توصیه اش می‌کنم همیشه،یک رمان پرکشش و جذاب تاریخی که زندگی شهید ابوالفضل مهدیار را روایت می‌کند.

ابوالفضل‌مهدیارکه به اشتباه در بین بازداشت شدگان کودتای نوژه‌همدان بود،مردی‌ست که در دادگاه با اینکه بی‌گناه بود،محکم ایستاد و گفت:اگر می خواهید من را اعدام کنید من را به جبهه ببرید و به عنوان سپر انسانی‌استفاده کنید و...

آن‌چنان روایت کتاب با قلم آقای موسویان جذاب است که ساعت ها غرق در مطالعه آن خواهید شد و گذر زمان را نخواهید کرد.

ابوالفضل به حکم امام خمینی(ره) از اعدام نجات پیدا کرد و راهی جبهه شد،او بهترین خلبانان ایرانی بود که صدام برای سرش جایزه تعیین کرده بود،نویسنده به خوبی ابعاد زندگی شهید و اتفاقات کوتادی نوژه را بیان کرده و شخصیت های کتاب به نوبت گره ها را برای خواننده باز می‌کنند...
          

            این کتاب جزو بهترین رمان هایی است که خوانده‌ام.
کتابی که هم بخشی از تاریخ معاصر را با خود دارد و هم خلبان شهید ابوالفضل مهدیار را معرفی می‌کند.

          

            خیلی از کتاب ها و نوشته ها هست که سوژه خوبی نداره. لذا نویسنده رو به ورطه پرت و پلا گفتن یا ایجاد پیوندها (cross link) های الکی و ایجاد اغتشاش ذهنی می رسونه.
اما اینکه این اتفاق با یه سوژه عالی روی بده، کار هر کسی نیست

انتخاب سوژه عالی اما پرورش و نگارش اون بسیار ضعیف متأسفانه.
ماجرای فردی است که می تونست جزو مسببین و شاید اعدامی های کودتای نوژه باشه، اما به جهاد عجیب و شهادت در مسیر دفاع از وطن مبتلا شد. این چیزی جز حسن عاقبت معنا می شه؟

خلاصه که نوشته آقای موسویان خیلی اذیتم کرد.
          

            دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید 

از دیوانه نوشتی
دیوانه نوشتی
دیوانه‌تر شدیم

پ.ن: 
اگر  بی نام پدر را خوانده‌اید، به نام مادر را حتما بخوانید
اگر  بی نام پدر را نخوانده‌اید، به نام مادر را اصلا نخوانید