بعضی از داستان‌هایش خیلی خوب بود. یک جورهایی درون آدمها رو روانکاوی کرده بود.

من از داستانهای انجیل سفید،شب مورد بحث،شکارچی در برف،همسایه و گیرپاچ وسط بیابان بیشتر خوشم اومد.
          

            به نظر شما بهترین قالب هنری که می‌تواند زندگی مدرن را توصیف کند چیست؟ به نظر من داستان کوتاه مدرن است. همان چیزی که همینگوی راه انداخت و وولف و کارور و فورد و رفقا گسترش دادند. داستان‌هایی که تصویری هستند از لحظه‌ای از زندگی مدرن، چیزی که امریکا به دنیا هدیه کرده. زشت یا زیبا؟ قضاوت با خواننده است اما همگی می‌شناسیمش و بیشتر هم خواهیم شناخت.
این مجموعه که مدت‌ها در لیست مطالعه‌ام بود، به نظرم یکی از بهترین نمونه‌های توصیف زندگی امریکایی و انسان اهل آن است و قطعا یکی از بهترین نمونه‌های داستان کوتاه جدید. خواندنش برای کسی که می‌خواهد انسان و دنیای جدیدش را بشناسد جذاب خواهد بود و از آن لذت می‌برد و البته اگر اهل داستان‌های آبکی است که نویسنده همه‌اش در حال روده‌درازی است،‌ از خواندنش اذیت خواهد شد. در هر حال پیشنهادش می‌کنم و اگر اهل داستان کوتاه جدید امریکایی نیستید،‌ به نظرم قبل از این مجموعه «خوبی خدا» و «فروختن لنین» را بخوانید.