این مجموعه منتخبی است از پنج داستان از "لئوتولستوی" که با این عناوین فراهم آمده است: خوش بخت ها، پس از مجلس رقص، اسب کهر، سونات کروترز، و مرگ ایوان ایلیچ. برای نمونه در "مرگ ایوان ایلیچ"، نویسنده، جامعه ی بورژوازی را محکوم می کند. به زعم وی تنها هم بستگی بشری است که می تواند به زندگی معنا دهد و بر مرگ غلبه کند. داستان بدین قرار است: "ایوان ایلیچ" که متعلق به طبقه ی بورژوای جامعه ی روسیه است و در دیوان عدلیه موقعیتی ممتاز دارد، با "پراسکوویا فدوروونا" ازدواج می کند. این ازدواج، بیش تر از سر مصلحت اندیشی است تا علاقه مندی. او پس از هفده سال به سن پترزبورگ انتقال پیدا می کند و در حالی که مشغول سامان دادن خانه ی جدید است، در حین نصب پرده، از بالا سقوط می کند و تهیگاهش زخم برمی دارد. درد ابتدا می گیرد و رها می کند، اما بعد مزمن می شود. ایوان ایلیچ پس از مراجعه به پزشکان متعدد و شنیدن حرف های ضد و نقیض، تصمیم می گیرد، تنها به دارو متوسل شود. در ضمن روزبه روز حالش بدتر می شود و در این جاست که متوجه می شود دیگران چقدر نسبت به او لاقیدند. با این وجود، دهقان جوانی با نام "گراسیم" پرستاری از وی را برعهده می گیرد. ایوان ایلیچ پس از چندی به گراسیم علاقمند شده و رفته رفته در روحش این احساس پیدا می شود که زندگی خانوادگی، همه چیز به دورغ آمیخته است. او در آستانه ی مرگ، از فکر آن که نمی تواند رمز این چیزها را کشف کند، وحشت زده می شود و ناگهان نوری به روحش می تابد. در این حال برای خویشاوندانی که دور بالینش جمع شده اند، احساس شفقت دارد. می خواهد دردشان را تسکین دهد. هم چنین نگرانی ها و خودخواهی ها را از یاد می برد و می گوید: "کلک  مرگ کنده شده، دیگر مرگی درمیان نیست" و لبخندزنان جان می دهد.