فرمانروایان مستبد از علوم دینی که «معاش» را وا می نهد و گمراهانه به «معاد» میپردازد تا «ابلهی را بر انگیزد» هراسی ندارند، زیرا قلب علوم دینی و فروکاستن آنها به بازی با کلمات و مسخ حقیقت و باطن دین و تقلیل آن به ظواهر ملال انگیز و خواب آور، امدادگر مستبد در جفاکاری و ستمگری خواهد بود

کواکبی بن‌مایه استبداد دینی را «تقلید و اقتباس‌ها»یی می‌داند که سبب فاسدشدن دین و آیین می‌شود. او از اقتباس مقام پاپ توسط مسلمانان و احترام کردن بزرگان دین «به طریق پرستش» و اطاعت کورکورانه از روسای دینی همانند «بطریقان و کاردینالان و شهیدان و اسقفان» سخن می‌گوید، تا آن‌جا که مسلمانان، «اشخاص کلیسا را در مرتبه و امتیاز و لباس و موی ایشان تقلید نمودند و خود را به رسم کلیسا شبیه ساخته، زینت‌ها و جشن‌های آن را اخذ نمودند، خرامیدن کشیشان و ترنمات ایشان را بیاموختند و منع هدایت یافتن از نص کتاب و سنت را فرا گرفتند، از آن‌جا که کاهنان کاتولیک، غدغن نمودند که انجیل را کسی جز ایشان نباید بفهمند، چنان که یهودان که درب اخذ مسائل را از تورات مسدود ساخته به کتاب تلمود تمسک نمودند...»