حقیقتا نمیدونستم میکل آنژ از معمارای سن پیترو بوده و گنبدو طراحی کرده...
برای اینکه پیشرفت کنی و رو به جلو بری باید آدمایی دورت باشن که به توانایی‌هات ایمان داشته باشن و مجبورت کنن خودتو به چالش بکشی...
وقتی زندگی نامه یه هنرمند رو میخونی نگاهت به آثارش تغییر میکنه و در نگاهت جون میگیره و گویی زنده تر به نظر میرسن، نگاه و احساس اون هنرمند رو توی آثارش میبینی...حداقل برای من که اینطوره... 
خیلی از خوندن این کتاب لذت بردم 😊
(کلیسای سن پیترو [سنت پیترو] یا همون پطروس قدیس)


        

          اسم خیلی خوبی براش انتخاب شده.
حتما می‌دونید ولی دوباره می‌گم زندگی‌نامه‌ی میکل آنژه😍
کتاب‌های زندگی‌نامه رو خیلی دوست دارم انگار واقعی‌ترند.
به اندازه‌ی بقیه‌ی زندگی‌نامه‌هایی که تا حالا خوندم دوستش نداشتم. یعنی اونا رو بیشتر دوست داشتم ولی در کل همه‌شون عالی‌ند.
یه جاهایی‌ش خیلی کشش داشت تند تند می‌خوندم. یه جاهایی خیلی کند پیش رفتم و خیلی طول کشید تا تمومش ‌کنم خب بالاخره چهار جلد بود و در کل ۱۲۹۱ صفحه. کم نبود.
پیشنهادم اینه که اگه به هنر مخصوصا پیکرتراشی علاقه دارید بخونیدش. مخصوصا اگه رشته‌ی هنری می‌خونید یا شغل هنری دارید که اصلا زشته میکل آنژ و آثارش رو نشناسید. (نظر منه البته می‌تونید مخالف باشید😊)
آخرش واقعا دلم نمی‌خواست بمیره😢 حیفه آخه کاش خدا از عمر من آن‌چه هست برجای می‌ستاند و به عمر میکل آنژ می‌افزود یا کاش استعدادهاشو باهاش نمی‌برد هی توی وجود آدمای جدید اون استعداد‌ها رو برمی‌گردوند.
خیلیه که آدم دست به هرکاری که بزنه _تاکید میکنم هرررر کاری_ موفق‌ترین باشه. #حسودی