فضاسازی داستان خیلی خوبه و ادری رز و تامس شمارو جذب میکند اما در قسمت جنایی داستان اصلا انتظار جلد یک رو نداشته باشید
        

          عاشق «تعقیب جک قاتل» بودم. این کتابی‌ست که همیشه برام عزیز باقی می‌مونه، دلیل اصلی‌اش هم اینه که فضای تاریک و غم‌انگیز لندن ویکتوریایی و قتل‌های وحشتناک و معماهای آزاردهنده‌شون منو مجذوب خودش کرده بود. اما «شکار شاهزاده دراکولا»، با اون حس رمزآلودش، با افسانه‌هایی که روستایی‌های خرافاتی زمزمه می‌کردن و استادهای به‌ظاهر دیوانه، با فرقه‌های قرون وسطایی و جنگل‌های پوشیده از برف سفید که با خون سرخابی و زوزه‌های وحشتناک لکه‌دار شده بود، دلیله که من جلوی قلم فوق‌العاده‌ی کری منیسکالکو سر تعظیم فرود آوردم.

بعد از اتفاقات غم‌انگیز «تعقیب جک قاتل»، وادزورث و کرسول برای تحصیل در آکادمی پزشکی قانونی و علوم جنایی به رومانی می‌روند. اما این آکادمی پرآوازه رازهای زیادی رو تو خودش پنهان کرده، از راهروها و اتاق‌های تاریک گرفته تا جسدهای به‌طرز وحشتناکی به قتل رسیده که همگی نشون‌دهنده‌ی یه چیزن: بازگشت ارباب خون‌آشام، کسی که به دنبال خونه. اما دنبال خون کی و چرا، اون یه داستان دیگه‌ست. آدری رز که با شواهد ماوراءالطبیعه دست‌وپنجه نرم می‌کنه و با کابوس‌های خودش هم می‌جنگه، باید به دنبال جواب بگرده و به اون‌هایی که قبلاً نابود شدن عدالت رو اجرا کنه، قبل از اینکه خودش به همون سرنوشت دچار بشه. 
در کل، داستانی لذیذ و هولناک، با ترکیبی عالی از تعلیق، وحشت، افسانه‌های رومانیایی و یه عاشقانه‌ی پرشور، «شکار شاهزاده دراکولا» از کتاب قبلی هم بهتر بود و وادزورث و کرسول رو به عنوان یه زوج جدید و جذاب حل‌کننده‌ی جرم تثبیت کرد!
        

          داستان در ابتدا شروع قوی داشت توصیفات مربوطه و... خیلی خوب بود.
تا اینکه نویسنده افتاد روی دور اضافه گویی و توصیفات و مکالمات بی مورد و دیگه یه جاهایی واقعا آدمو کلافه می کرد تا اینکه در نهایت از صفحه سیصد به بعد به نظرم داستان تازه شروع شد؛(
شخصیت پردازی هم در بهترین حالت معمولی بود.
نسبت به جلد اول هیجان کمتری داشت و  بخش جنایی ماجرا به نظرم توی جلد اول خیلی بهتر ساخته و پرداخته شده بود.