کلا کتاب های این نویسنده ارزش خوندن ندارن.
پر از تیکه ها و مسائل جنسی ( با این که حتما نویسنده متوجه هست تمام سنین دارن این کتاب ها رو می خونن اما همچنان رو نظر خودشون پافشاری می کنن) و گاف ها و سوتی های امنیتی. 

          

            قلم نویسنده ضعیف  و جذابیت کتاب به خط داستانی آن است. بسیاری از دغدغه مندان مسائل مذهبی، سیاسی و اجتماعی کتاب های آقای حداد پور را به جهت روشنگری به نوجوانان پیشنهاد میکنند، غافل از اینکه کتاب های ایشان به شدت و به شدت، حاوی محتوای اروتیک است. محتوایی که اگر کمی اصلاح شود و همچنین اگر با توصیفاتی کلی و در پس پرده حیا بیان گردد ضربه ای به اصل داستان وارد نمیگردد . حقیقتا اصرار ایشان مبنی بر وجود صحنه های اروتیک با توصیف جزئیات تمام را درک نمیکنم و خواندن کتاب های ایشان را به خصوص برای نوجوانان پیشنهاد نمیکنم.
          

            کشش داستانی رو من تا قبل این کتاب تجربه نکرده بودم
دیدی یه اتفاقی تو یه زمان خاصی اتفاق میوفته چقد خوبه؟
من این کتابو تو زمان خودش خوندم
تنها فایده اش یه کوچولو شناختن بهائیت ام باشه خوندنش مفیده
          

            این کتاب با تب‌های مکرر دختری به نام مژگان شروع شده و به یک پرونده امنیتی تبدیل می‌شود. در این داستان خانواده‌ای با مرگ مادر درگیر دوستی با افراد جدیدی می‌شوند که آن‌ها را از مسیر زندگی عفت‌محور خودشان دور می‌کند. این افراد عضو گروه فرقه ضاله بهاییت هستند که هدف‌شان انحراف جوانان از عقاید دینی‌شان و به فساد جنسی انداختن آن‌هاست.
این داستان اطلاعات چندانی راجع به  بهاییت به مخاطبین اضافه نمی‌کند؛ صرفا فقط مسیر نزدیک شدن یک نفر از اعضای گروه و رسیدن از افراد پایه به اشخاص مهم‌تر گروه را تعریف می‌کند.
داستان هیجان‌انگیز و پرکشش است به طوری که خوانندگان دوست ندارند کتاب را تا هنگام تمام نشدن‌اش به زمین بگذارند.
انتقاد همیشگی به اکثر کتاب‌های آقای حدادپورجهرمی همچنان به این کتاب نیز وارد است. بیان صریح روابط نامشروع و انحرافات جنسی باعث شده این کتاب رده‌بندی سنی محتوایی داشته باشد اما متاسفانه به این موضوع پرداخته نمی‌شود و این کتاب به راحتی در دسترس نوجوانان قرار می‌گیرد که به نظر شخص بنده خالی از اشکال نخواهد بود...
          

            گزارش داستانی
ضعیف تر و تخیلی تر از مابقی کتاب ها
روابط رو بد تصویر کرده بود
          

            برخلاف آنچه انتظار می رود نه تنها روشنگری در مورد فرقه ضاله بهائیت در این داستان انجام نمی شود یلکه شاهد عنوان شدن بی پروای یکسری مسائل جنسی و صحنه های اروتیک به سبک فیلم‌های هالیوودی هستیم. 
و اینکه پرونده های امنیتی یا باید تحت تخیل نویسنده ساخته و پرداخته شوند یا مستندات واقعی برای آنها وجود داشته باشد که متاسفانه در طول سالهایی که ایشون داستانهایی تحت عنوان مستند داستانی امنیتی منتشر کردند هرگز نتونستند صاحب نظران و منتقدان رو قانع کنند که مستندات و مدارک مستدلی برای این داستانها وجود دارد.
          

            دقیقا نمیدونم درباره نوشته های آقای حدادپور جهرمی چی باید بگم؟! قلمشون بشدت پرکششه و دغدغه هاشون ارزشمنده؛ اما واقعا این سطح از بی پردگی کلام واقعا لازمه؟!
قصد اینه که دشمن شناسی جوان مسلمون درست شه اما بیشتر انگار قصد، به چالش کشیدن هوای نفس جووناست!
درک نمیکنم این سبک نوشتار رو.
و البته علی رغم اینکه کتاب برام جذاب و پرکشش بود پیشنهادش نمیکنم!