سابقه‌ی انتشار آثار نئومارکسیستی به‌وسیله‌ی ناشران دولتی در ایران به انتشار فصل‌نامه‌ی ارغنون از سوی وزارت ارشاد اسلامی بازمی‌گردد. اینک انتشار اثری از آدورنو با مقدمه‌ی دکتر یوسف اباذری هم از همین دست است. کتاب اما واقعاً درس‌نامه است. برای تدریس تقریر شده است و 17 گفتار دارد. لحن درس‌گفتارها حفظ شده است و درس با «خانم‌ها و آقایان» شروع می‌شود، گویی همه‌ی ما پای درس استاد شسته‌ایم: «خانم‌ها و آقایان، حالا می‌خواهم با تفصیل بیش‌تر درباره‌ی مفهوم مرکزی جامعه‌شناسی، مفهوم جامعه صحبت کنم. همان‌طور که می‌دانید تعدادی از جامعه‌شناسان معتقدند این اصطلاح دیگر قابل‌استفاده نیست». 


دوماه‌نامه‌ی آگاهی نو، ویژه‌نامه‌ی نقد و بررسی کتاب: «کتاب‌نامه؛ در نقد و بررسی آثار، جلد یک»، شماره‌ی پیاپی 05، پاییز 1400.
        

          این کتاب درس‌گفتارهای «مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی» آدورنو است که در سال ۱۹۶۸ ارائه شده است. کتاب به هیچ عنوان مقدماتی و ساده نیست اما به شدت برای افرادی که درگیر جامعه‌شناسی بوده‌اند جذاب و راهگشا خواهد بود. خواندن این کتاب بعد از چند ترم سروکله‌زدن با جامعه‌شناسی، نکات بسیاری را برای من آشکار کرد. 
آدورنو در این درس‌گفتارها به سراغ دشواره‌های اساسی جامعه‌شناسی می‌رود که تا همین امروز دانشجویان و افراد درگیر این رشته را به خود مشغول ساخته است. دشواره‌هایی که مسیر معرفت جامعه‌شناسانه را برای دانشجویان این رشته سخت می‌کند و در حکم ابهاماتی معرفت‌شناسانه و روش‌شناسانه همواره آن‌ها را درگیر خود می‌سازد. به همین دلیل این کتاب در حکم یک کتاب بالینی قرار می‌گیرد؛ کتابی که هرازچندگاهی باید به آن رجوع کرد و از آن یاد گرفت. 
ابتدای کتاب هم پیشگفتاری از یوسف اباذری منتشر شده است که مطالعه آن می‌تواند رهنمودهایی اساسی درباره جامعه‌شناسی انتقادی و ضرورت آن به‌همراه داشته باشد.