واقعا حیف تعریف زندگی مریم میرزاخانی که با این کتاب هدر رفت. 
کتاب بیشتر ترغیب مهاجرت است تا بیان همه حقایق زندگی. انتخاب خاطرات توسط نویسنده و تصویرگری طوری صورت گرفته که زندگی در ایران بیشتر نمایش دهنده سختی ها و عدم امنیت و ... است اما زندگی در آمریکا شیرینی و خوشی و حتی موقع بیماری و مرگ هم، باز خوشی و ارامش بیشتر خود را نشان می دهد.
          

            سکانس هایی بود از زندگی مریم میرزاخانی. ذات نوشتن این دست کتاب ها، عالیه و آفرین به انتشارات شهر قلم که این همت رو کرد.
نثرش روونه و برای گروه سنی ج جالب و خواندنی.
نکته ای که تو این جلد به چشم میومد، نشون دادن سختی ها در کنار شیرینی های زندگی مریم بود. همون زمانی که مریم در دنیای شیرین کتاب ها غرق می شد، جنگ، خانواده ها رو به پناهگاه می کشوند. و همون زمانی که مریم با ریاضی مشکل داشت، زندگی ون گوگ براش الهام بخش شد تا جور دیگه ای به مسائل ریاضی نگاه کنه.
سکانس آخر هم، همزمانی خبر ابتلا به سرطان با گرفتن مدال فیلدز توسط مریم میرزاخانیه.
و نتیجه ای که من گرفتم این بود زندگی همینه. خوش شانسی کنار بدشانسی و سختی کنار خوشی.