پاسخ به این سؤال است که «پرورش فرهنگی اهل مسجد» در اولویت است یا «جذب افراد به مسجد»؟ مخاطب کتاب روحانی مسجد و فعالان فرهنگی هستند. پاسخ نویسنده اولویت گزینه نخست است. او معتقد است پرورش نیافتن مسجدی‌ها، مانع جذب غیر مسجدی‌ها است. همچنین پرورش مسجدی‌ها خود ساختن الگویی برای مسجد و دین است که باعث جذب غیر مسجدی‌ها می‌شود‌.

البته وی  هر دو گزینه را لازم می‌داند و مسئله‌ای که به آن پرداخته، اولویت یکی از آن دو است.
          

            کتاب یک ایده کلی داشت و اینکه توی کار فرهنگی، به جای مخاطب عام، اولویت رو بدید به کسانی که خودشون بیشتر مشتاق معنویات و آشنایی با اسلام هستن.
با این شعار: تا خوب ها، خوبتر نشوند، بدها، خوب نمی‌شوند.

یک مقدار ابهام و سوال دارم درباره این قضیه. دوست دارم نظرات بقیه اساتید و مخصوصا حضرت آقا و حضرت امام رحمه‌الله علیه رو درباره این موضوع خاص بدونم!

«پرورش نخبگان معنوی در مساجد» را از طاقچه دریافت کنید
https://taaghche.com/audiobook/110542