سمیه مهرگان در روزنامه‌ی آرمان (ش 3131، 25 شهریور 1395) درباره‌ی کتاب میهن‌پرست ایرانی می‌نویسد: «کتابی است از کریستوفر دوبلگ که با اطلاع نویسنده به قلم هرمز همایون‌پو رترجمه شد و نشر کندوکاو منتشر کرد. نویسنده در سال جاری به ایران هم آمد و در مراسمی با حضور مترجم با مخاطبان حرف زد. اما چندماه پیش نشر چشمه ترجمه‌ی دیگری از این کتاب را به قلم بهرنگ رجبی و با عنوان تراژدی تنهایی منتشر کرد (آیا واقعاً ترجمه‌ی دیگری نیاز بود، آن هم وقتی نسخه‌ی پیشین با هماهنگی نویسنده به فارسی ترجمه  منتشر شده بود؟).»


ماهنامه‌ی شهر کتاب، شماره‌ی دوازدهم، سال 1395.
        

          باید اعتراف کنم پیش ازاین مصدق یک شخصیت مبهمی در ذهنم بود که لا به لای کتاب‌های تاریخ مدرسه دفن شده بود. هیچ شناختی از او، روشش، دیدگاهش، زندگی شخصی‌ش، اشتباهاتش، مبارزات و تفکراتش نداشتم. 

حالا خیلی خوشحالم که با معرفی یک دوست توانستم از بطن این کتاب کمی بیشتر مصدق و تاریخ پرماجرای کشورم را بشناسم.
پ.ن: اکیدا توصیه می‌شود
        

          چند روزی از بستن پرونده ای در رابطه با خلیل ملکی نگذشته بود که تراژدی تنهایی را خواندم؛ اگر متمایل به وقایع آن دوران باشید کشش برای خواندنش ایجاد خواهد شد. از رسم معمول بیوگرافی ها پیروی نمی‌کند و لحن متن در سراسر کتاب از نوعی شوخی بهره می‌برد، حتی در نقل قول ها هم چنین است و بر ساده‌خوان بودن متن افزوده است. از همه مهمتر اینکه کتاب را یک بریتانیایی نوشته است؛ جایی که در رسانه‌هایش مصدق همیشه سوژه طنزپردازان و کاریکاتوریست‌ها بوده است
برای اینکه تصویری نسبتا بی‌طرفانه از مصدق در ذهن تصویر شود این کتاب را باید خواند