بسم الله الرحمن الرحیم 

🚫حاوی لو رفتن داستان🚫

خب بذارید بگم که این کتاب واقعا فوق العاده بود . یکی از بهترین فانتزی هایی که تا حالا خوندم . نویسنده قشنگ وقت گذاشته روی تک تک جزئیات و توصیف ها که برعکس جلد قبلی چندان بد نبودند و لذت بردم ازش .
شخصیت پردازی ها هم به نحو عالی انجام شده بود . به خصوص ناتانیل...وای ناتانیل ! من از ناتانیل حالم بهم میخورد ، ولی الان تبدیل شده به یکی از شخصیت های مورد علاقه م :))))))
بارتیمیوس؟ بارتیمیوس چندان مورد علاقه ی من نیست ، ولی انگار نویسنده به ذهن بارتیمیوس رسوخ کرده بود و فصل هایی که از زبونش روایت میشد برعکس جلدهای قبلی مورد پسندم بود و بعضی جاها به خاطر روایت واقعا طنز و بامزه ش میخندیدم .واقعا روایت عالی ای داشت و شخصیت پردازی بارتیمیوس به نحو احسن انجام شده بود. 
و کیتی ؟ عجیبه ولی باید اعتراف کنم ناتانیل جای کیتی رو گرفت!
ولی باز هم کیتی رو دوست دارم .
چیزی که داخل این جلد من رو خیلی تحت تاثیر قرار داد ، تکامل شخصیتی ناتانیل بود. ناتانیل توی جلد اول خیلی خام بود، توی جلد دوم یه شخصیت نچسب رو اعصاب ، و جلد سوم ؟ تبدیل به یه آدم واقعا خوب و همچنین شخصیت مورد علاقه ی من شد. جان مندریک کم کم نقاب ش رو برداشت ، نقابی که در جلد دوم دائما روی صورتش بود و ما اون پسربچه ی نه ساله ی پشت نقاب رو دیدیم .
رابطه ی ناتانیل با بارتیمیوس همچنان خنده دار بود . ولی رابطه ش با کیتی واقعا قشنگ پیش رفت و یکم سریع بود روندش ، ولی خب این مورد رو نادیده  میگیرم . 
صحنه پردازی هم به نحو احسن انجام شده بود جوری که حس میکردم دارم یه فیلم میبینم .
پایان هم به شدت غیر قابل پیش بینی بود!به شدت!یعنی اصلا توی ذهنتون نمی گنجه و روندش با روند کتاب های قبلی فرق داشت. حقیقتش واقعا به شدت نیاز داشتم یه جیغ از شر شوک بزنم چون اصلا فکر نمیکردم پایان این شکلی باشه . اصلا قابل پیش بینی نیست!
ایراد ها هم شروع نه چندان جذب کننده بود . شخصیت های منفی هم یکم کلیشه ای بودن و کلا به نظرم لاولیس بهترین شرور این مجموعه ست .
 دیدار ناتانیل و خانم لوتینس در ابتدا به نظرم  اضافی اومد، ولی بعد دیدم به شخصیت پردازی بهتر ناتانیل و درک کردن احساساتش کمی کمک کرد . و برای همین به نظرم زیاد اضافی نیست .
خلاصه که دلم تنگ میشه براشون و جلد مورد علاقه م تا الان همون جلد سومه و ناتانیل اضافه شد به لیست خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی دراز شخصیت های مورد علاقه م! و آقای رودوکس، جین فارار ، فکارل ، نودا و همه ی اعضای دولت به لیست خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی خیلی طولانی شخصیت هایی که ازشون متنفرم اضافه شدن .
در کل این کتاب همه ی احساسات هیجان ، غم  ، خوشحالی ، استرس و ناامیدی رو به من القا کرد . و تونستم توی یه دنیای خیلی جذاب زندگی بکنم .
خلاصه که ، اگه فانتزی دوست دارید این کتاب رو حتما بخونید. بهتون حسابی حال میده! جادوی داستان هم قوانین و قواعدی داشت و دوست داشتم فضای جادویی ش رو .
در کل یکی از مجموعه های به یاد موندنی شد . بارتیمیوس ، کیتی ، و ناتانیل همیشه توی قلب من خواهند موند .
و در آخر؛قراره تا آخر عمر به خاطر پایانش غصه بخورممم.

پ.ن:افسردگی پس از کتاب گرفتم:((((
پ.ن۲: این مجموعه یه پیش درآمد(اسپین آف) هم داره که یک کتاب جدا و اسمش حلقه ی سلیمان هست که متاسفانه ترجمه ی فارسی نداره. تا جایی که من میدونم ، این کتاب راجع به گذشته ی بارتیمیوس هست و شخصیت حضرت سلیمان(ع) هم حضور دارن فکر بکنم .
مثل اینکه این داستان وجه چندان جالبی از حضرت سلیمان(ع)نشون نمیده. برای همین اینکه به فارسی ترجمه نشده یکم قابل درکه . 
خداروشکر از اون جایی که من از بارتیمیوس خوشم نمی اومد ، هیجان خاصی برای خوندن حلقه ی سلیمان ندارم. 
پ.ن۳: واقعا اشکم دو جا داشت در می‌اومد. یکی وقتی که مک‌پیس به کیتی آسیب زد و فکر کردم مرده ( الحمدالله زنده بودد).
یه جای دیگه هم ... آره پایان داستان . انقدر شوکه کننده بود برام که حتی نشد گریه بکنم . و یاد دیالوگ کیتی میفتم : تو به قولت وفا نکردی:((((((