قسمت تاریخیش از جلد اول بیشتره ولی هنوز هم نمی تونم به عنوان یک رمان تاریخی بهش نگاه کنم.
به عنوان یک رمان با ژانر عاشقانه بهش امتیاز دادم نه رمان تاریخی.
نمی فهمم چرا نویسنده اینقدر حاشیه میره. 
اما بیشترین چیزی که اذیتم می کنه زبان داستان و روابط شخصیت هاست.
زبان داستان اصلا این حس رو بهم نمیده که دارم چیزی از هزار و پانصد سال پیش رو میخونم. روابط مثل رمان های عاشقانه ی معمولیه.
هنوز امیدوارم تو جلد بعدی غافلگیر بشم.
          

            جلد دوم آب و آتش به کلی از فضای ایران ساسانی دور میشه و به یکی از سرحدات اون سال‌ها میره. داستان عشق نافرجام و حسرت و دلتنگی و فریبی باعث دوری دو عاشق شده و همه لحظات کشمکش درونی و بیرونی شخصیت‌ها اتفاقات این جلده.
همچنان حواشی و زیاد و دیالوگ‌ها طولانیه. 
و واقعا حیف کارن!
          

            این سه کتاب را باید به ترتیب بخوانید 
من اول این را خواندم کمی گیج بودم در ابتدا اما به قدری قدرتمند بود در داستان پردازی که نمیشد زمین بگذارمش ... 
با داستان میتوانید بخشی از تاریخ ایران را هم بفهمید.