#جنگ_و_صلح

پنج شب پیش یعنی چهارشنبه ۲۶ بهمن ماه حوالی ده یازده شب بالاخره شنیدن رمان جنگ و صلح را تمام کردم.بخش دوم سخن آخر را رسما جان دادم تا گوش دهم.اما بالاخره با موفقیت و با تحمل رنجها و مرارت های بسیار و شنیدن صداهای نخراشیده و یک عااالمه تپق و سوتی و غلط املایی های فرااااوان به این مهم دست یافتم.باشد که مورد تقدیر واقع شوم🤪😅

جناب تولستوی در این کتاب ماجرای جنگ بین روسیه و فرانسه را به حالتی داستان گونه به زیبایی تمام با یک دوجین شخصیت که در آخرهای داستان این حس را به خواننده منتقل میکند که شخصیت ها روی دستش باد کرده اند و هر کدام را به طریقی راهی دیار باقی میکند به تصویر کشیده است.

کل داستان در بازه ی زمانی ۹ ساله از سال ۱۸۰۵ تا ۱۸۱۴ حول زندگی پنج خانواده اشرافی در خلال جنگ های روسیه تزاری با فرانسه ناپلئونی روایت میشود.توصیفات افراد،حالات روحی و افکارشان،مکان ها و صحنه های نبرد واقعا زیباست و به خوبی تصویر زنده ای از روسیه آن سالها پیش چشممان می آورد.حوادث نبرد های اوسترلیتز و بارادینو و آتش زدن مسکو همگی با کلمات سحرانگیز تولستوی در مقابل خواننده جان می‌گیرند.

شنیدن این رمان حدود دوماه طول کشید و روزهای زیادی نام شخصیت های این رمان عظیم در گوشم تکرار شد که گمان میکنم حالا حالاها زیر لب گاهی تکرارشان کنم.نام هایی مثل آندره بالکونسکی،پییر بوزوخف،ناتاشا،کنت کوتوزوف،تیموخین و دولوخف و....اسمهایی که تلفظ و آهنگ عجیبشان در ذهنم ماندگارشان کرده است.هر چند اظهار نظر های گاه و بیگاه جناب تولستوی بین متن زیاد بود و رسما آخر کتاب دیگر یک جلسه درس تاریخ فلسفه جنگ و کشورداری بود اما رمان جذابی بود و دوستش داشتم و حتما دنبال فرصتی میگردم تا خودم کتاب را بخوانم.

از کتاب اینجور برداشت کردم که احتمالا  خود تولستوی تمایلات فراماسونری داشته است و فراماسونر ها هم که از عوامل دولت خبیث بریتانیا در دربار های کشورهای دیگر محسوب میشدند.الکساندر اول هم که متمایل به انگلیس بوده و پدرش پل را که تمایل به فرانسه داشته طی توطئه ای به قتل رسانده است.در واقع پل در ابتدا توسط انگلیسی ها به سمت فراماسونری هدایت میشود و لقب استاد اعظم به او میدهند.اما بعدتر با انگلیسی ها به اختلاف میخورد و شیفته ناپلئون میشود.انگلیس هم که منافع خودش را در خطر میدید نقشه قتل پل را طراحی میکند.برای همین در این کتاب اظهار نظرها بیشتر فرانسه ستیز هستند و به شدت در رمان فرقه فراماسونری تحسین میشود تا جاییکه بعضا گاهی تحریف شده و تزیین شده تعریف میشود.

#جنگ_و_صلح
#لئو_تولستوی
#چه_روزا_و_شبایی_داشتم_با_این_رمان
#دی_و_بهمن_۴۰۱
#حتی_شاید_آذر

پ.ن:رفتم چک کردم.از ۱۹ آذر شروع شد خوندن این رمان🥰

🌸سایه🌸

@sayeh_sayeh
          

            بعضی وقت‌ها برام عجیبه که چطور یه کتاب می‌تونه به شکل عجیبی موردعلاقه‌ی آدم بشه... چطور می‌تونه انقدر تأثیرگذار باشه و بدون این که حتی خودت بفهمی تو ذهنت حک بشه! جنگ و صلح از این رمان‌ها بود. 
فوق‌العاده بود. نکته‌ی جالب این بود که تولستوی احتمالاً خودش رو در قالب بزوخف می‌دیده... مردی دانا و ساده و کم‌حرف (همون لوین آناکارنینا) و کارهای اون‌ها معمولاً هم شبیه همه... مثلاً هر دو در آزادکردن موژیک‌ها پیشگامند هرچند نظر تولستوی احتمالاً این بوده که موژیک‌ها آمادگی آزادی رو ندارند... مثلاً پی‌یر در جایی به رعیت خودش پیشنهاد آزادی را می‌دهد و او از وضع خودش اعلام رضایت می‌کند. 
تولستوی احتمالاً یکی از اولین کسانی هست که توی هنر داستان‌نویسی به این فکر افتاده که مردم عامه‌ای که اسمی تو تاریخ ندارند چطوری از اتفاقات تاریخ تأثیر می‌گیرند و چطور بر این اتفاقات مؤثرند... البته احتمالاً تولستوی در پایان معتقد بوده نظرش به اندازه‌ی کافی روشن نیست و در فصل آخر شروع به سخنرانی درباره‌ی همین موضوع می‌گنه که کاش نمی‌کرد و می‌ذاشت درک خواننده مکفی باشه.