«گوهرشاد» فرزند «امیر غیاث الدین ترخالی» بود و چنگیزخان او را «ترخان» یا «آغاجی» یا «اغنجی» نام کرده بود. امیرغیاث الدین هر غنیمتی را که دوست داشت از درگاه چنگیزخان به دست آورده بود. او گوهرشاد را به عنوان هدیه ای به پسر سلطان تیمور گورگانی «شاهرخ» بخشیده بود. آن دو عاشقانه در کنار هم زندگی می کردند. گوهرشاد به خدا، رسولان، مردم، آباد کردن دنیا و به یادگار گذاشتن نام نیک در زندگی اعتقاد داشت. او مسجد و مدرسة گوهرشاد هرات را با معماری استاد «قوام الدین شیرازی» ساخت و با «یستغر میرزا»، پسر گوهرشادآغا، با خطی خوش ایوان مقصوره را مزین کرد و نام خود را در تاریخ جاودانه ساخت. نگارنده در کتاب حاضر به شکل داستانی زندگی گوهرشادآغا را به تصویر کشیده است.