شاید برای خیلی از ما پیش اومده باشه که به خاطر قدرنشناسی یا رفتارها و افکار دیگران، دلمون خواسته یکی دیگه باشیم، یکی با ویژگی ها و توانایی ها و هویت متفاوت دیگه! و همین آرزو باعث شده کم کم خودِ واقعی مون رو فراموش کنیم یا ازش فاصله بگیریم.همین آرزو باعث شده کم کم خودِ واقعی مون رو فراموش کنیم یا ازش فاصله بگیریم.مشکل «پاک کن» هم دقیقا همینه، همیشه اشتباه های بقیه رو پاک می کنه و هیشکی جز خط کش و مداد تراش قدر زحماتش رو نمی دونند. بقیه ی لوازم تحریر عاشق مداد مشکی و چسب های مایع و نواری اند که همه چیز رو به هم می چسبونند.پاک کن هم دوست داره چیزهای تازه بسازه و خلق کنه تا مثل بقیه لوازم تحریر ها طرفدار داشته باشه. به خاطر همین دست به کار می شه تا خلاقیت به خرج بده اما خب، اوضاع اصلا جوری پیش نمی ره که فکرش رو می کرد...داستان تصویری «پاک کن» با تصویرسازی های جذابی که داره، مفاهیم عمیق و انسان دوستانه ای مثل هم دلی، هم کاری، خودعشق ورزی و باور توانایی های فردی رو انتقال می ده و به مخاطب خردسال و مخاطب بزرگسال یاد می ده که این تفاوت هاست که همه چیز رو قشنگ و کامل می کنه.