بهتر انتخاب کن، بهتر بخوان

مورچه ی آرژانتینی

مورچه ی آرژانتینی

مورچه ی آرژانتینی

ایتالو کالوینو و 1 نفر دیگر
3.3
3 نفر |
2 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

1

خوانده‌ام

6

خواهم خواند

1

سه داستان مورچه ی آرژانتینی، مه دود و ناظر، به نوعی باز تابنده ی نگاه نیچه ای کالوینو به مناسبات انسانی و نفرت او از میان مایگی است. او با این داستان ها، انفعال، رفتار واکنشی و عدم خلاقیت افعال برآمده از افعال بردگان را نشان می دهد. البته کالینو با اختیار کردن راوی خویش از میان همین بردگان، طنز سرخوشی خاصی به داستان می بخشد. این داستان ها ترکیبی از روایت و تأمل است که به ویژه در ناظر، فضاسازی و شخصیت پردازی به عناصر غالب داستان بدل می شود، و خرده روایت ها جای روایت اصلی را می گیرد، و آن چه در این میان مهم است، نوع برخورد انسان های مختلف با حوادث بیرونی است و خود این حوادث تقریباً موضوعیت خود را از دست می دهد; هجوم مورچه ها، آلودگی هوا، اعتصاب، انتخابات و... این سه داستان به نوعی تمامی مضامین و دلبستگی های کالوینو را در خود خلاصه کرده است، علم، فولکلور، طنز، زندگی روزمره و داستان سرایی.

یادداشت‌های مرتبط به مورچه ی آرژانتینی

            سه داستان بسیار عالی
مخصوصا داستان سوم یک کار فوق العاده محشر در نقد دموکراسی غربی
کالوینو یکی از بهترین نویسندگان پست مدرن است. در داستان مورچه آرژانتینی ناتوانی عقل مدرن در توجیه و علاج یک مشکل کوچک مثل حضور مورچه ها را نقد میکند. طنزی که در اثرش هست دقیقا همان نیشخندی است که فلسفه پست مدرن به عقلانیت مدرن میزند. طنزی که در کارهای وونه گات و براتیگان واضح تر مشاهده میکنیم. 
در داستان دوم اسارت رسانه ها و اصحاب مطبوعات در چنگال قدرتمندان را نقد میکند که این هم یکی دیگر از ویژگی های آثار نویسندگان پست مدرن است: نقد کردن ابرقدرتهایی که میتوانند بمب اتم بسازند. به یاد بیاورید داستان «گزارش» از بارتلمی را در کتاب مستطاب یک درخت، یک صخره، یک ابر
در داستان سوم که توصیفی جز محشر نمیشود برایش به کار برد دموکراسی غربی را از زبان یک جوان متفکر ایتالیایی نقد میکند: امه ریگو اورمه مامور شده تا در موسسه خیریه نگهداری از معلولان ذهنی ناظر انتخاباتی باشد! الله اکبر! تا حالا نقیضه ای به این قدرت بر دموکراسی نوشته نشده و شاید هر گز نوشته نشود. من بیش از این که دشمن دموکراسی باشم طرفدار آن هستم اما در برابر قدرت قلم کالوینو تسلیمم
البته اگر کالوینو را قبلا با "بارون درخت نشین" و "شوالیه ناموجود" شناخته اید ممکن است خواندن این مجموعه داستان کمی برایتان ملال آور باشد چون اینجا اصلا آن قصه پردازی سرخوشانه وجود ندارد. اما اگر میخواهید افشره پست مدرنیسم در ادبیات داستانی را بچشید این کتاب عالی است