اگر از فواد فاروقی کتابی خوانده باشید می دونید که معمولا شخصیت ها تاریخی هستند اما داستانی که گفته میشه بیشتر از رمان تاریخی، شکل خیالی داره. 
و اگر با فواد فاروقی آشنا باشید این رو هم می دونید که بهترین کتابش پانته آ هست و دیگه چیزی مانند اون ننوشته.
اما پروشات...
پروشات برای من کتاب جذابی نبود. جنبه ی خیالیش انقدر پررنگ بود که اصلا نمی تونستم اون رو به شکل یک رمان تاریخی ببینم. نقش پروشات در تاریخ آشکاره اما نویسنده دست و پا می زد و خیلی سخت تلاش می کرد تا تمام تاریخ هخامنشی رو در دسیسه های این زن خلاصه کنه. این همه اغراق رو اصلا دوست نداشتم و به نظرم جذابیتی هم به داستان نداده بود.