کتاب درباره چگونگی ارتباط صحیح و مفید با کودکان و آموزش مهارت های رشد حسی_حرکتی کودکان زیر هفت سال است. و در سه فصل تنظیم شده:
۱-اصول ارتباط با کودکان خردسال
۲-ارتباط با کودکان از طریق بازی
۳-ارتباط با کودکان در محیط های اجتماعی
و درباره لزوم شناخت و درک توانایی های کودکان در هر سن و داشتن انتظارات به جا و متناسب با توانایی کودکان، نحوه صحیح گفت و گو و تعامل با کودک، کم و کیف همکاری و دخالت در کار های کودکان، ارتباط و آموزش مهارت ها و آداب به کودکان از طریق بازی، ویژگی های محیط مناسب رشد کودک، انتخاب اسباب بازی های مناسب برای کودک، نحوه آموزش آداب اجتماعی، راه های اجتماعی شدن کودک، معیار های انتخاب پرستار یا مربی خوب برای کودک و نحوه آموزش دستشویی رفتن، لباس پوشیدن و... حرف می‌زند.

برخی از نکات مهم کتاب:
● جدول های رشد، اگرچه اطلاعات ارزنده‌ای درباره توانایی های کودکان در هر سن ارائه می‌دهند، اما خطر مقایسه کردن را به دنبال دارند. از این رو والدین باید توجه داشته باشند که عقب‌تر یا جلوتر بودن توانایی کودک از دیگر کودکان مفهومی ندارد. و همه فعالیت ها، اعم از بازی کردن، دست‌شویی رفتن، حرف زدن و... برای کودک جنبه بازی دارد‌. در نتیجه هرچه بازی با کودک بیشتر؛ توانایی‌اش بیشتر!
● گفت و گو و ارتباط صحیح با کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. و اگر والدین نتوانند در سنین پایین چنین ارتباطی را فراهم کنند، ممکن است کودکان با افزایش سن دیگر نخواهند مشکلات خود را با آن ها در میان بگذارند.
● کودکان به کسانی علاقه‌مند می‌شوند که آن‌ها را درک کرده و به زبانشان صحبت کنند. به همین علت بعضی والدین فکر می‌کنند با تظاهر به کودک بودن می‌توانند کودکان را بهتر درک کنند، اما کودکان از این رفتار متنفر اند و این کار را نوعی تمسخر و توهین به خود می‌دانند.
● آموزش به کودکان صرفاً از طریق بازی صورت می‌گیرد.
● اسباب بازی مناسب، اسباب بازی گران قیمت نیست. بلکه اسباب بازی مناسب باید ساده باشد و اهداف تربیتی را دنبال کند. همچنین درست کردن موزه‌ای از انواع و اقسام اسباب بازی ها کودکان را نسبت به بازی بی‌میل می‌کند.
● برخی روان‌شناس ها معتقدند علاقه پسربچه ها به مادر و علاقه دختربچه ها به پدر بیشتر است. اما باید در نظر داشت به طور کلی علاقه کودکان به مادرانشان بیشتر است. زیرا وقت بیشتری را با او می‌گذرانند و زحمت و مسئولیت بیشتری بر عهده مادر است و کودکان در تمام طول روز با وی در ارتباط اند. از این رو پدر ها باید سعی کنند وقت بیشتری را به کودک خود اختصاص دهند، تا در آینده شکافی میان آن‌ها و فرزندشان نیفتد و علاقه‌مندی و تربیت کودک به یکی از والدین محدود نشود.
● صحبت نکردن کودک جلوی دیگران و در مهمانی ها دلیل بر خجالتی بودن او نیست. بلکه کودک در مواجهه با محیط ها و آدم های جدید حس کنجکاوی و اکتشاف دارد. و بعد از اکتشاف می‌تواند به راحتی ارتباط برقرار کند.