کتاب شامل دو داستان (آخرین گرگ و هرمان) از کراسناهورکای (نویسنده مجارستانی و همکارِ فیلمنامه نویس بلا تار در آثار متاخرش) است که با فاصله حدودا بیست سال از هم نوشته شده اند اما شباهت هایی به هم دارند.
آخرین گرگ: فیلسوفی که دیگر نمی خواهد و نمی تواند فکر کند به طور اتفاقی وارد ماجرایی می شود...
کراسناهورکای با آن قلم استثنایی خود، داستانی روان، سر راست، در جاهایی بانمک و طنز و البته فلسفی را روایت می کند. روایتی از جهان راکد و دایره وار یک فیلسوف که درگیر ماجراهای جذاب و پر فراز و نشیبی می شود که نمی داند با آنها چه کار کند. در نهایت هم آن همه بالا و پایین و تلاش و تکاپو به هیچ جا ختم نمی شود و به رسم همیشگی کارهای بلا تار و کراسناهورکای دایره بسته می شود و هیچ چیز تغییر نمی کند.
هرمان: داستان هرمان دو بار روایت می شود. در دو نسخه، با دو زاویه دید متفاوت. اولی از دید دانای کل مستقیم به ماجرای شکارچی می پردازد، و در روایت بعدی همان اتفاق ها را از دید گروهی روایت می کند که به شهر داستان آمده و درگیر ماجرای شکارچی شده اند.
هر دو روایت ماجرایی فلسفی، عجیب، جنایی و شاید حتی ترسناک را روایت می کنند از شکارچی ای که دچار بحران فلسفی شده و تصمیماتی می گیرد، تغییرات هولناکی را در شغلش ایجاد می کند، اما در آنها هم دچار شک و بحران می شود.
در کل هر دو داستان پیچش های داستانی بی نظیری دارند و مخاطب را به فکر کردن و اندیشیدن وا می دارند، که این ویژگی تمام آثار کراسناهورکای در ادبیات و رفیق و همکارش بلا تار در سینماست.
        

          کتاب شامل دو تا داستانه که شاید اول به نظر برسه به هم مربوط نیستن، ولی هستن!داستانِ اول، داستانِ پروفسوریه که به قولِ خودش داره با بطالت و حماقت روزهاش رو می‌گذرونه،چون تصمیم گرفته تفکر رو رها کنه.خواسته یا ناخواسته وارد ماجرایی میشه؛ ماجرایی که باید یک‌نفس بخونیش،ماجرایی درباره‌ی آخرین گرگِ یک منطقه، ولی خب…
داستان دوم که دو بخشه، درباره‌ی شکارچی‌ایه به اسمِ هرمان که برای شکارِ حیوانات وحشیِ جنگل تله‌گذاری می‌کنه.
هرمان تو کارش خیلی موفقه ولی بعد از مدتی اتفاقاتی تو وجودش می‌افته که در نهایت تصمیم می‌گیره انتقام بگیره. ولی انتقام از کی؟چه جوری؟
کتابِ راحتی نیست به نظرم،ولی اگه تعقیب هومر رو خوندین و دوست داشتین،فکر کنم قراره اینو بیشتر دوست داشته باشین.
این نویسنده خیلی خاص و متفاوته، باعث میشه غرق داستان بشی و وقتی تموم شد مات و مبهوت بمونی…فکر کنم آمادگی اینو داشتم که امتیاز ۵ بدم حتی!