تنها اثری که از ژول ورن خوندم و اصلا رمان نوجوان نیست بلکه برعکس یه رمان سرپا و درست درمون و هیجان انگیزه.
فقط اسامی مکان‌ها که روسی و بالطبع سخت خوانه یه ذره زیاده که میشه حتی نخوند اونا رو.
در کل فکر نکنید با رمان نوجوان طرفید.
          

            داستان ماجراجویانه در قالب سفر، میشل استروگف پیک تزار روسیه به ماموریت مخفی فرستاده می‌شود تا نامه‌ای را به مقصد برساند، و ما با او از نقطه شروع تا پایان همراه می‌شویم. خسته کننده؟ ابدا! چرا که هیجانات این سفر فرصتی برای خسته شدن خواننده نمی‌دهند و میتوان یک نفس کتاب را خواند و لذت برد. برای من بعد از مدت‌ها دوری از دنیای کتاب شروع خوبی بود و لذت بردم.
          

            کم پیش می آید حسرت شخصیت اصلی قصه بر دلم بماند یا مثلا علاقه مند به حضور در جایگاه و موقعیت او باشم. همچنین کم پیش می آید یک کتاب را دو بار بخوانم یا یک فیلم را دو بار تماشا کنم. «میشل استروگف» هم از قاعده اول استثنا نیست اما از قاعده دوم هست. البته اگر صادق باشم، خیلی هم بی میل نبودم در موقعیت او قرار می گرفتم و کارهای مفید و سخت را به پایان می رساندم؛ کارهایی که کمتر فردی قادر به انجام آن هاست.
          

            🖊 این داستان، شرح ماموریت پیک تزار است. میشل استروگف، افسر روسی، به عنوان پیک تزار ماموریت می‌یابد تا پیامی را به دست برادر تزار در سیبری برساند. عبور پیک از مناطق درگیر جنگ داخلی و شورش، زمینه‌ساز حوادثی می‌شود و همین حوادث گاه حرکت پیک را به تاخیر می‌اندازد.

مهارت ژول ورن در توصیف ویژگی‌های طبیعی و جغرافیایی مناطق مختلف روسیه و تشریح پیشینه فرهنگی، تاریخی، اجتماعی و... مردم روسیه، بر گیرایی داستان افزوده است. این کتاب با تعدادی تصویر مرتبط با داستان تزیین شده است.

ترجمه کتاب روان است.

📌 این مرور مبتنی بر دیدگاه و برداشت «شخصی» مرورنویس است.