- یا بن رسول الله شنیده ام که شما فرقه مرجئه را خسران زده دنیا و عقبی دانسته اید در حالی که آنها به اقرار لا اله الا الله ایمان آورده اند. محمد بن علی آرام اما قاطع پاسخ داد از جدم رسول الله همین بس که فرمودند: زناکار زنا نمیکند در حالی که مؤمن است و سارق دزدی نمی‌کند ،در حالی که مؤمن باشد. دوباره پرسیدم: -آیا کسی که به اسلام در آید مگر نه این است که به ایمان درآمده؟ پاسخ داد: - خیر! چنین کسی از کفر بیرون آمده و به ایمان منتسب میگردد: أُضيفوا الىَ الايمان. من سکوت کردم. نمیدانستم چه بگویم. این بار محمد بن علی از من سؤال کرد: اگر مردی را در مسجد الحرام ببینی، آیا گواهی میدهی که او را در کعبه دیده ای؟ پاسخ دادم :خیر چنین گواهی نمیدهم. باز پرسید: -اگر مردی را در کعبه ببینی، آیا گواهی میدهی که او را در مسجد الحرام دیده ای؟ آری!محمد گفت :درست فهمیدی ایمان و اسلام نیز چنین اند. ایمان، شریک اسلام است. ولی اسلام شریک ایمان نیست. سپس دو دایره هم مرکز در کف دست خود کشید؛ دایره داخلی ایمان و دایره خارجی اسلام. سپس ادامه داد: یک فرد مؤمن خودبه خود مسلمان است اما یک مسلمان لزوماً مؤمن نیست.