پتی مثل همیشه فوق العاده بود، گرچه به نظرم کم سن و سال تر شده بود که احتمالاً ناشی از ترجمه ست. همینطور چشممان به جمال جری جوان روشن شد =) به قدری که شک کردم نکند کنستانتینِ جری جوان، همین کانی باشد که عاشق باغ های ایتالیایی ست.
و اما ترجمه، اوایل کتاب فاجعه بود، اما به مرور بهتر و بهتر شد. بارها با پدیده ی بهتر شدن ترجمه در طول کتاب مواجه شدم، مثلا در مردی به نام اوه. که هم طبیعی ست و هم غیرطبیعی. طبیعی ست به این علت که مسلما مترجم در طول ترجمه تمرین می کند، به نوع نگارش نویسنده عادت می کند و مسلط تر می شود، غیرطبیعی ست به این علت که مگر ترجمه بازخوانی و ویرایش نمی شود؟ که این دو دستی در ترجمه به چشم می آید؟ در نیاز مبرم به ویرایش همین بس که نام یکی از شخصیت ها، در یک فصل، به سه شکل وثیربای، ویت بوی و ویتربی آمده است!!! 
در کل علی رغم ضعف های ترجمه، فرصت خواندن یک کتاب دیگر از جین وبستر با محوریت پتی عزیز را از دست ندهید.

پ.ن: چک کردم، کانی ویلدر همان کنستانتینه در جری جوان =)