سرطان جن
در حال خواندن
0
خوانده‌ام
7
خواهم خواند
6
جان داستان هر مملکتی از روایت های زبانی آغاز می شود و مملکتی که روایت های زبانی اش، در هر عصری به فراخور همان عصر مکتوب نشده باشد، ادبیات داستانی اش جان ندارد. هنوز هم اگر پدربزرگی، مادربزرگی، عزیز سالخورده ای برای نوه هایش، کوچک ترهایش از آل بگوید، از جن بگوید این کوچک ترها پلک نمی زنند، گوش می سپارند به فانتزی سیاهی جذاب تر از ” هری پاتر“ ها و ” ارباب حلقه ها“ و... حالا که دیگر بزرگ ترها داستان نمی گویند و اگر بگویند کوچک تر حوصله ی شنیدن ندارد تکلیف چه می شود؟ نه این که اولین نویسنده ای باشم که به فکر نوشتن داستان از این دست مایه های وحشت ادبیات داستانی ایرانی افتاده باشم، نه. به فکر تغییر مختصات شان افتادم تا همه جا یک شکل نباشند که نشوند دروغی که آن قدر یک شکل گفته شد که همه باورش کردند. من میراث دار بودم و میراث ام روایت های زبانی گذشتگان... (رامبد خانلری)
یادداشت‌های مرتبط به سرطان جن
