کتاب کثیفیه...
اعصاب می خواد خوندنش...
تخیل و ترس امدم رو به بدترین شکل ممکن به بازی می گیره...
گاها چندشناک میشه اوضاع...
مجموعه چند داستان کوتاه کثیف در ۱۲۰ صفحه...
نمی دانم شاید در این روزهای سخت و سرشار از نگرانی نباید سراغش می رفتم...
از کتابخانه برداشتم تا فراموش کنم اوضاع را ولی بدتر شد... خیلی بدتر...
          

            این کتاب رو با معرفی یکی از دوستان و بدون اینکه در موردش پرس و جو کنم خریدم چون میخواستم کتابی از این نویسنده رو امتحان کنم و اما موقع خوندن تازه فهمیدم داستان کوتاهه
و بااینکه قلم نویسنده خوب بود اما به طور کلی به خاطر کوتاه بودن داستان و پایان باز اصلا باب میل من نبود 
داستان ها اکثرا پس زمینه ی جنگ ژاپن رو داشتن 
و همینطور زمینه ی تاریک و غم آلود و یکی دو تا هم جریان کمی دهشتناک مخصوصا داستان مسمومیت
          

            این کتاب، یک مجموعه داستان از ایشی‌گورو بود که خوندنش زیاد طول نکشید. داستان‌هاش همه شوکه‌کننده و سم بودن 😐😂آخه مثلا یک بچه مدرسه‌ای قاتل بود و از این قبیل جریانات. و خب خوندنش خالی از لطف نبود‌‌ اما اصلا درک نمی‌کنم چرا برنده جایزه نوبل شده. کاش معیارهاشون برای جوایز نوبل رو بگن خیلی مغزم درگیرشه.
و همین دیگه راجع به خود داستان‌ها حرفی ندارم.