برای لذت بردن از این کتاب، باید لحن خرده بورژوای نصفه نیمه اش را فاکتور بگیرید. برای لذت بیشتر،  بهتر است گیلک زبان باشید: بعضی دیالوگها به گویش گیلکی رشتی نوشته شده است.  اطلاعی از واکنش غیرگیلک ها به این دیالوگها ندارم.  برای ما که یاد مادربزرگهایمان را زنده می کند. 
در کل معتقدم کتابهای با تم خاطره بازی، برای افراد خارج از آن زمان و مکان هم لذت بخشند.  سند اثبات حرفم=نامه های پراگِ پرویز دوایی.