داستان کتاب مختصر است. زود شروع می¬شود زود به نقطه¬ئ اوج رسیده و زود پایان می¬گیرد. نویسنده به اندازه¬ئ کافی روی شخصیت¬ها تمرکز نکرده. آن اندازه¬ای که مخاطب را درگیر شخصیت¬ها کند. تمرکز نویسنده بیشتر روی فراز و فرود داستان است. که البته جای کار بیشتری داشت. قصه تا حد زیادی قابلیت گسترش داشت. نویسنده می¬توانست افراد را بیشتر وارد قصه بکند و فراز و فرود بیشتری برای داستان تدارک ببیند. اما گویا قصه¬ و ماجرای آدم¬ها را فقط دستمایه¬ای قرار داده تا آنچه که از آن چهارده نور واحد در دل دارد با زبانی شیرین به مخاطب منتقل کند. نثر کتاب قوی و محکم و کم ایراد است. تا حدود زیادی به نثر کهن پهلو می-زند اما ساده و شیرین و خواندنی است. نویسنده اشراف زیادی روی زمانه¬ئ داستانش داشته. آن¬قدر که حتی ابزار پیرایش و آرایش را هم نام برده.« نگاه کن! سُرمه¬دان، سفیدآب، مالینه، آب¬رو. و این¬ها. خاکسترِ چوبِ تر، پوست¬انداز، عُصاره¬ئ برگ سبز» 
ظرافت زنانه، محبت پدرانه، خشم و حسادت، عفت و نگاه پاک، عقده و کینه و بسیاری از فضایل و رزایل اخلاقی در شخصیت¬های کتاب نمود دارد ولی نه آن¬قدری که مخاطب را درگیر کند و مثلاً اشکی به چشم او بیاورد. اما نثر زیبا و حجم کم باعث می¬شود که کتاب در یک نشست خوانده شود. مخصوصاً که فضائل چهارده معصوم چنان زیبا و شاعرانه در کتاب نقش بسته که ممکن است این کتاب را تبدیل به یک کتاب بالینی بکند برای بارها ورق زدن¬ شبانه.  

        

          روایتی در مدح علی بن ابیطالب (ع)
        

          ﷽
 این بار کتابی را از آقای نویسنده دست گرفتم که حاشیه کمتری از کتاب‌های قبلی ایشان که خوانده بودم داشت،البته این نظر من است و ممکنه است نظر شما درباره کتاب‌های ایشان چیز دیگری باشد
.
ماه خاتون،روایت بیماری دختر امیرخسرو ست که شیخی رافضی برای معالجه اش در دربار حاضر می‌‌شود و به علت آنکه جلوی علمای شهر در دفاع از حق اهل‌بیت قد علم می‌کند به مرگ محکوم‌می‌شود! داستان در اصفهان است،در دو روزی که مانده به اعدام شیخ،ماه خاتون با روشی راهی زندان می‌شود،اما وکیل اعظم دربار خبردار می‌شود و ادامه ماجرا را در کتاب بخوانید!
.
نویسنده به خوبی از اهل بیت و حق امام در کتاب گفته  و فضایل اهل‌بیت و معرفی ایشان را در قالب داستان نوشته است.