ديندار اصيل به دليل عشق به #خدا، به خلق خدا نيز بسيار عشق مى‌ورزد. حال اين خلق خدا هر كه مى‌خواهد باشد، از آن جهت كه خلقِ خدا هست، مورد لطف، محبت و مهربانى انسان ديندار است. برخلاف تصوّرى كه گاهى از دينداران تبليغ مى‌شود و مى‌گويند: «دينداران تعصب دارند و نسبت به يكديگر و يا ديگر مردمان نا مهربانى مى‌كنند.»، در ديانت اصيل، مردمان موظف‌اند به همۀ انسان‌ها مهربانی کنند، حتى به كافران، حتى طالب نجات آن‌ها از دام شيطان هم هستند. اگر جنگ و جدالى هم هست، به خاطر نجات بندگان است. اگر جهاد هم هست براى نجات انسان‌ها از شرّ تسلط‍‌ نيروهاى اهريمنى و شيطانى است. در جهاد، هدفْ کشتن افراد نيست، بلكه جهاد، براى آزادسازى است. در تلقّى اصيل، جهاد در #دين مرتبۀ ويژه‌اى دارد، اما در جايگاه خودش و به هدف آزادسازى انسان، نه فراتر، آن هم در شرايطى كه راه ديگرى براى هدايت افراد وجود نداشته باشد.