هر صد سال یک بار دهان می‌گشایم تا سخنی به زبان آرم، لیک آوای من در خلا طنینی غمبار دارد و به گوش هیچکس نمی‌رسد.

گوش کن برادر، اگر هم تپانچه‌ات را نمی‌دهی، دستکم یک ذره همدردی کن!

آخر چرا نمی‌خواهید بفهمید که اصول اخلاقی عبارت از آن نیست که شما جوانی‌تان را به غل و زنجیر بکشید و بکوشید عطش و عشق به زندگی را در وجودتان خفه کنید...

به انسان، شعور و قدرت آفرینندگی اعطا شده است تا آنچه را در اختیار خود دارد دو چندان کند اما تاکنون او نیافریده بلکه ویران کرده است.جنگل‌ها روز به روز کمتر و کمتر می‌شوند، رودخانه‌ها می‌خشکند، شکار از میان رفته و آب و هوا خراب شده است و زمین، روز به روز فقیرتر و زشت‌تر می‌شود.