‫سفر به روایت سرفه ها‮‬‏‫: سفرنامه هیروشیما

‫سفر به روایت سرفه ها‮‬‏‫: سفرنامه هیروشیما

‫سفر به روایت سرفه ها‮‬‏‫: سفرنامه هیروشیما

3.7
3 نفر |
2 یادداشت

با انتخاب ستاره‌ها به این کتاب امتیاز دهید.

در حال خواندن

1

خوانده‌ام

8

خواهم خواند

9

در خاور دور،عجایب سرزمینی است به نام خورشید تابان که آفتاب هر بامداد از آنجا قد می کشد و بالا می آید و نظاره می کند افق بی کرانه را وسلام می دهد از چین و ماچین تا ایران و روم و حبش و آن سوتر تا اینکه دنیا را،و این ظرفه سرزمین را هزار جزیره هم می نامند جزایری نا آرام در دل اقیانوس آرام. تا توکیو فاصله چندانی نمانده است،ایستگاه به ایستگاه عده ای سوار و عده ای پیاده می شوند.انگار قطار تمثیلی از چرخش زندگی است و ما هم بخشی از مسافران موقت این قطار که باید جایی پیاده شویم.

لیست‌های مرتبط به ‫سفر به روایت سرفه ها‮‬‏‫: سفرنامه هیروشیما

ماهی ها پرواز می کنندطوفان بمبئیخارج از پروتکل

تا پخته شود خامی

13 کتاب

بستهٔ پیشنهادی کتاب سفرنامه سفرنامه، شرحی از تجربیات و ماجراجویی‌های یک شخص در سفرهایش است. این شرح ممکن است شامل توصیفات مکان‌ها، فرهنگ‌ها، غذاها، شخصیت‌ها و مردمان محلی باشد. سفرنامه‌ها معمولاً برای به اشتراک گذاشتن تجربیات و توصیه‌ها به دیرگان، نوشته می‌شوند. آن‌ها می‌توانند ارزشمند و جذاب باشند و به دیگران کمک می‌کنند تا بهترین تصمیم‌های بهتری درباره سفرهایشان بگیرند. به طور کلی، سفرنامه‌ها یک روایت شخصی از سفرهایی هستند که هرکسی می‌تواند از آن بهره‌مند شود. ویژگی اصلی ادبیات سفرنامه‌ها توصیف و تصویرسازی زیبا و جذاب از تجربیات سفر است. نویسنده سعی می‌کند با استفاده از زبان زیبا و شیوا، مکان‌ها، فرهنگ‌ها، غذاها، شخصیت‌ها و مردمان محلی را به تصویر بکشاند و تجربیات خود را به شکلی فوق‌العاده و جذاب به خواننده منتقل کند. علاوه‌براین، سفرنامه‌ها معمولاً دارای یک دیدگاه شخصی هستند که برای خواننده جالب است و می‌تواند به او درک بهتر تجربیات سفر کمک کند. همچنین، این نوع ادبیات بیشتر به توصیفات تجربیات و حوادث در سفر تمرکز دارد تا از آن به عنوان یک شکل از رمان یا داستان استفاده کند. بستهٔ مطالعاتی حاضر به معرفی سفرنامه‌ها می‌پردازد.

یادداشت‌های مرتبط به ‫سفر به روایت سرفه ها‮‬‏‫: سفرنامه هیروشیما

مظفری

1401/08/22

            بسم‌الله الرحمن الرحیم
نگاهم داشت از روی کتاب‌ها رد می‌شد که نامش، چشمانم را متوقف کرد... واج‌ارایی سین در انتخاب نام، نشان از دقت و نکته‌سنجی نویسنده می‌داد و یک علامت سوال دلنشین ایجاد کرد.
همیشه مستندخوانی دوست داشتم و حالا یک نفر، مثل دوربین، سفر را شرح‌ می‌دهد و هرگز سر دوربین را به سمت خودش برنمی‌گرداند.
معمای چیره‌دستی نویسنده، با خواندن حرفی از او که می‌گوید هم‌دوره قیصرامین‌پور در دانشکده ادبیات بوده، حل می‌شود.
شرح سفر کاروان جانبازان شیمیایی، به سالگرد حادثه هیروشیما، دست‌مایه کتاب است، خوندن مثل عبور یک نسیم خنک دل‌چسب است و واقعیت‌هایش نمی‌گذارد در هپروت عرق شویم

خواندنش در دهه محرم در هیئت خوب بود. در بین سخنرانی و مداحی و ضمن برنامه‌های دیگر که صدا خوب نبود و شنیده نمی‌شد.
همراه با هزارافسوس برای بازماندگان ایرانی و ژاپنی.
و تعجب‌از اینکه چرا ژاپنی‌ها، آمریکایی‌ها را بدون گرفتن هیچ‌چیز و از دست‌دادن همه‌چیز، بخشیدند. چرا آلمان، هرسال باید بابت تهمت دروغین کوره‌های آدم‌سوزی و یهودی‌سوزی غرامت دهد، اما آمریکا برای قتل‌عام در هیروشیما و ناکازاکی، حتی یک سِنت هم پرداخت نکند؟
نویسنده کتاب از خودش حرفی نمی‌زند که در جنگ چه اتفاقی برایش افتاده، اما به حضورش در جبهه‌ها و شیمیایی‌شدنش، گریزی می‌زند.
*
عمق فاجعه بمب‌های شیمیایی در ایران، شاید عجیب‌تر باشد. هرچند وسعت فاجعه ایران، در حد و اندازه هیروشیما و ناکازاکی نبود، اما ماندگاری و اثراتش بیشتر است. چه اینکه اکثر قربانیان در ژاپن، در همان لحطه یا سالیان نزدیک، دارفانی را وداع گفتند، اما جانبازان و بازماندگان بمباران‌ شیمیایی، سال‌هاست با هزار رنج و مشقت، گذران عمر می‌کنند.
و
غایت عملکرد دستگاه‌های دروغ‌پراکنی غرب، سخنرانی رئیس شورای شهر هیروشیماست. که در اولین نکته بعد از مقدمه، ایران و کره‌شمالی را تهدیدی برای صلح جهانی می‌داند.

موقعی کتاب را خواندم که هنوز جناب حمیدحسام، یکی از نویسنده‌های شاخص ادبیات پایداری نبود.
۱۳۹۳/۸/۱۷