پروانه ای روی شانه
نویسنده: بهنام ناصح
چاپ دوم: ۱۳۹۲
نشر: آموت
تعداد صفحات: ۳۲۰
📚📚📚📚📚📚📚📚

«وقتی بلند می شود
گلی به آسمان پرتاب می شود
پروانه ای روی شانه ام نشسته بود.»

« من که نمی توانم جهان را تغییر بدهم تنها کاری که می توانم بکنم این است که خودم را تغییر بدهم؛ جوری که کسی نتواند آزارم بدهد.»

همیشه نیاز نیست کتابی پر باشد از جملات و کلمات فلسفی و سخت که دل خواننده را ببرد. گاهی لا به لای سطرهای یک کتاب که روان و ساده نوشته شده غرق می شویم و خود را در دنیای شخصیّت ها تجسم می کنیم.

این کتاب از آن کتاب هاست که وقتی دستش گرفتم از  دغدغه های «منیر»  برای «نرگس و سوسن» دو دختر ناشنوایش، تا بدخلقی ها و یأس های همسرش « مسعود» و  از تنهایی و رازهای « منصوره» تا دنیای فلسفی و هنری «سیاوش» و در نهایت دلشکستگی و دنیای آرام «نرگس» همه و همه را لمس می کردم و دوست داشتم. حتّی نحوهٔ حرف زدن سیاوش و نرگس را که با سمعک می شنوند و انگار در وادی هنر به دنبال گم‌کرده های خود باشند. 

این کتاب انگار که گریزی بزند به دنیای آشفته و روزگار گاه تلخ و گاه شیرین آدمهایی که شاید بارها و بارها بی تفاوت از کنارشان رد شده ایم.

پنج شخصیت هر بار روایت های خود را در فصل های جداگانه به زبان می آورند و در هر روایت زاویه ای پنهان از شخصیت و زندگی خود را آشکار می کنند.

        

          "پروانه ای روی شانه" اثر بهنام ناصح
بعد از ارسال پستی درباره کتاب " راهنمای مردن با گیاهان دارویی" که پیرامون زندگی یک دختر نابینا بود، بازخوردی از یکی از عزیزان نابینا گرفتم مبنی براینکه اون کتاب اصلا درک درستی از زندگی و مشکلات معلولین و خانواده هاشون ارائه نداده و خواندن این کتاب رو بهم پیشنهاد کردن.
من نسخه صوتی کتاب رو گوش کردم. کیفیت خوانش و اجرای گویندگان خیلی خوب بود. کتاب حول پنج شخصیت میچرخه از دو خانواده. یک مادر و پدر که دختری بیست ساله بنام نرگس و کم شنوا دارند و بتازگی صاحب دختری دیگر شده اند و متاسفانه اون هم کم شنواست. و یک مادر که چند سال پس از تولد پسرش که کم شنوا بوده از همسرش طلاق گرفته و سیاوش  الان حدود بیست ساله هست. سیاوش و نرگس هردو دانشجو هستند و در یک موسسه مخصوص کم شنوایان نقاشی و خوشنویسی تدریس می‌کنند. 
کتاب از ۴۱ فصل تشکیل شده و راوی هر فصل یکی از پنج کاراکتر داستان هست که درباره موضوعی صحبت می‌کند و مخاطب یک موضوع رو از زاویه دید چندین نفر می‌بیند. داستان بدور از پیچیدگیه و خیلی روان داستان‌هایی رو بیان میکنه که ممکنه همه بنوعی اون رو تجربه کرده باشن یا بگوششون خورده باشه. داستان حول مشکلات زندگی معلولین نیست ولی بطور ضمنی توجه خواننده رو به اونها جلب میکنه. بنظرم کتاب جالبیست و ارزش خواندن یا گوش کردن داره. یک نکته ای که برای من جالب بود، توانایی زیاد کم شنواییان در لب خونیه، درسته که ممکنه صداهارو خوب نشنوند ولی میتونند با نگاه کردن به مردم از فاصله دور صحبت هاشون رو بفهمند! حس عجیبیه. 

وقتی دبستانی بودم یک دختر ناشنوا حدود بیست ساله در همسایگی ما با پدر و مادرش زندگی می‌کرد. من و برادرم از روی سری کتابهای حواس پنجگانه، زبان اشاره رو تمرین کردیم تا با دختر سلام وداحوال پرسی کنیم. وقتی باهاش موجه شدیم و اون اشارات رو انجام دادیم، یک برقی در چشمانش دیدم که هیچوقت فراموش نمیکنم، سر از پا نمیشناخت و فکر می‌کرد میتونه با ما مکالمه کنه ولی افسوس که ما فقط همون چند کلمه رو بلد بودیم! بعدا شنیدم بعدا اون دختر ازدواج کرده و به آمریکا مهاجرت. 
نویسنده درباره ایده نوشتن این کتاب میگه:"جرقه اصلی این داستان زمانی به ذهن من خطور کرد که با یک نشریه ویژه کودکان کم شنوا همکاری داشتم و مشکلات آنها و تلاششان برای زندگی عادی را مشاهده میکردم." 

حدود ۹ ساعت
#پروانه_ای_روی_شانه #بهنام_ناصح #آوانامه #نشر_آموت #طاقچه


        

          مدت‌ها بود از تموم شدن یک کتاب ناراحت نشده بودم، وقتی گوینده کتاب صوتی گفت پایان واقعا جا خوردم و دلم میخواست هنوز توی جهان آروم داستان باقی بمونم!
قصه بی‌تلاطمه، ساده و روزمره. انقدر که حتی اتفاقات‌ها هم بدون فراز و فرود عجیب تعریف میشن، برای کسی که سلیقه‌ش این نباشه حتما کتاب خوبی نیست، اما برای من پر از حس خوب بود!
بی‌اتفاق بودن قصه ضعفشه و شخصیت پردازی با این همه کاراکتر قوتش؛ ضعف دیگه‌ش از دست رفتن اتفاقات و گاهی شلخته شدن قصه‌ست اما خب آرامشش دلچسبه!
این کتاب خیلی خیلی سلیقه‌ایه و نمیشه گفت پیشنهادش میدم یا نه
اما برای من قشنگ بود! شاید چون به یه داستان حراف احتیاج داشتم!
        

          http://alef.ir/vdccipqip2bq0m8.ala2.html?245725