می‌خواستم امانت بدهمش، از خود پرسیدم بخوانم و امانت دهم بهتر است یا نخوانم و امانت دهم؟
          

            کتاب عجیبی بود برام. این سبکی تا حالا نخونده بودم. میشه گفت واقعا «کتاب قصه» بود، با همون معنایی که بچه‌ها ازش برداشت می‌کنن. من رو یاد قصه‌هایی که مامانم قبل خواب برام می‌گفت انداخت! فقط به‌خاطر همین یک کتاب، هوشنگ مرادی کرمانی را متفاوت دوست دارم.