در قرن هفدهم میلادی عثمانی ها جوانی ونیزی را اسیر می‌کنند و به استانبول می‌برند. 
        

          اولین اثری است که از اورهان پاموک می‌خوانم . رمان تاریخی‌ای عجیب که به ارباب و بنده‌ای می‌پردازد که هویتشان با هم گره خورده. در این بین مفاهیمی مانند تغییرات تاریخی ترکیه، اصالت علم و تفکر شرق و غرب هم بیان می‌شدند. جذابیت اصلی کتاب در ابهام و مخصوصا پایانش بود. با این حال من با بعضی بخش‌هایش نمی‌توانستم ارتباط بگیرم. مباحثی که بینشان مطرح می‌شد و به قول خودش بازی‌هایی که می‌ساختند ترسناک و غیر قابل درک بود. در کل دوست دارم از این نویسنده آثار دیگری هم بخوانم.