از رمانای زرد خوانده شده در ۱۳ سالگی و ورود رسمی به دوران نارنجیِ نوجوانی:)
اصلا توصیه نمیکنم
        

          داستانش خیلی عاشقانه و لوس بود ولی خب اتفاقات داستان نمی‌ذاشت که کتابو بذارم زمین...دیشب که داشتم می‌خوندمش با وجود امتحان فردا که یه نگاه هم به کتاب درسی ننداخته بودم، ولی تا آخر خوندمش یعنی حدودا ۴ بعد از ظهر شروع کردم و ۵ صبح تموم،جذاب بود و دوست‌داشتنی و خیلی رویایی:)
        

          برای یه نوجوون کل کل های شخصیتای رمانای پوراصفهانی  واقعا جذابه. ولی خب رماناش کاملا زرد محسوب میشن. سطح ادْوَنس😁
        

          برای یه دختر بچه ۱۲ ساله که از آرشام تهرانی و عسل آریانی می‌خوند جذاب و متفاوت بود. ولی برای شما توصیه نمیشه.
        

          قبلا کتابهای دیگه ای از این نویسنده خونده بودم ولی این یکی واقعا ضعیف بود و مشخص بود جز کارهای اولیه این نویسنده است.