کشورهای دیگر جهان -و اکثراً در جهان در حال توسعه- در نقطه‌ای هستند که ایالات متحده در ابتدای قرن نوزدهم در آن قرار داشت. آن‌ها انتخابات دموکراتیک برگزار می‌کنند و در شرایطی که دولت خیلی ضعیف است به همگان حق رأی داده‌اند. آن‌ها مثل ایالات متحده‌ی بعد از دهه‌ی ۱۸۳۰ نظام‌های سیاسی حامی‌پروری دارند که در آن‌ها رأی‌ها به خاطر منافع شخصی خرید و فروش می‌شوند.

در حال حاضر گسترش اسلام رادیکال بیش‌تر از آن که معلول ماهیت ذاتی مذهب باشد نتیجه‌ی وضعیت اجتماعی جوامع کنونی خاورمیانه به حساب می‌آید.

دموکراسی زمانی پدیدار می‌شود که تهدید مؤثر باشد تا اغنیا ناگزیر از دادن امتیازات سیاسی و بازتوزیع تمام‌‌عیار شوند.

در همه‌ی کشورهای در حال توسعه، هزینه‌ی مراقبت‌های پایان عمر سریع‌تر از نرخ رشد اقتصادی افزایش یافته و به بزرگ‌ترین هزینه‌ی حکومت‌ها تبدیل شده است.