شناخت زبان و ماهیت آن از جمله موضوعاتی است که پیشینه ای بس قدیم داشته و از قرن چهارم پیش از میلاد توجه حکیمانی چون افلاطون و ارسطو را نیز به خود معطوف کرده بود. از عصر طلایی یونان تا عصر حاضر همواره محققان و پژوهندگان جهان به مطالعه زبان از جهات و جنبه های محتلف مشغول بودند و این فصل ممیز انسان از حیوان را در زمینه های گوناگونی چون دستور زبان، فلسفه و منطق، ادبیات، مخارج حروف، فقه الغه و غیره بررسی کرده اند. در نتیجه همین تحقیقات مستمر و ممتد بود که در حدود یک قرن پیش علمی مستقل به نام «زبان شناسی» در میان علوم انسانی دیگر تکوین یافت و با تحدید وظایف و تعیین روش ها و دستور العمل هایش جای خود را در میان دانش های نوین باز کرد. این کتاب در هفت فصل طراحی شده است: زبان و زبان شناسی، زبان و خط، اندام های گویایی و اصوات زبانی، خصوصیات زبر زنجیری گفتار، دستور زبان، بررسی معنی و در نهایت زبان شناسی و علوم دیگر.