استراتژیست های چیره دست رویکرد متفاوتی درپیش می گیرند. آن ها به جای نگاه به گذشته و یافتن استدلال برای آینده، نگاه به آینده دارند و در گذشته به دنبال دلیل می گردند. استراتژیست های ماهر تا حدی نظریه پردازان بازی و تا حدی شطرنج بازان توانمندی هستند. آن ها با رویکردی آینده نگر، تعیین میکنند که میخواهند شرکت های شان در آینده ای مشخص کجا باشد، سپس عقب گرد می کنند تا بفهمند چه کاری باید قبل از آن آینده مشخص انجام دهند که کسب وکارشان را در آینده بدان جا برساند. این گونه است که تمرکز این افراد بر ساخت آینده است. پیش بینی و شکل دادن به آینده در صنایعی که به سرعت در حال رشد هستند، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در چنین صنایعی تفاوت میان نیم قدم جلوتر بودن از سایرین و در کنار آن ها بودن به مثاب? تفاوت میان در اوج قدرت بودن و شکست خوردن است. بیل گیتس، اندی گرو، و استیوجابز بخش قابل ملاحظه ای از موفقیت خود را مدیون این درک و قابلیت خود میدانستند و این گونه بود که همواره می توانستند از مشتریان و رقبا جلوتر باشند.