یادداشت‌های احمدرضا (2)

          یه کتاب خیلی کم حجم که تعریفش رو قبلا از یکی از معلم‌های ادبیاتمون شنیده بودم.
خیلی قشنگ‌تر از چیزی بود که فکر می‌کردم. گنگ بودن فضا در بعضی صحنه ها و گیج کردن شما در اینکه در کدام بُعد از مکان و زمان هستید، باعث می‌شد دقیقا با حس و حال شخصیت اصلی همزادپنداری کنید. حجم احساساتی که این کتاب منتقل کرد واقعا فراتر از حجم خودش بود. به شدت تحت تاثیر قرار گرفتم. 
پیشنهاد می‌کنم اگر یه موقعی وقتشو داشتید برید سراغش. بعید بدونم که متوجه بشید که اصلا کی کتاب تموم شد!
        

          یک مجموعه‌ی کوتاه متشکل از چهار داستان از چهار نویسنده‌ مختلف که شما رو با افسانه‌ها و فرهنگ‌های ژاپنی در مورد انواع شیاطین و دیو ها و همچنین ریشه‌هایی آمیخته با مذهبش آشنا می‌کنه.
دوست داشتم که با داستان‌های طولانی‌تر و بیشتری مواجه می‌شدم ولی خب طوری که از مقدمه‌ی کتاب پیداست، انگار هدف بیشتر معرفی این ژانر تخیلی-ترسناک و ادبیات ژاپنه؛ گرچه واژه های جدید و ناآشنای زیادی داره که برای کسی که آشنایی کمی با این فضا‌ها داره، گاهی لذت خوندن داستان رو کم می‌کنه.
این کتاب رو از یکی از دوستام هدیه گرفته بودم و بالاخره تو اندک فرصتی که داشتم خوندمش.