اولین کتاب داستانی که صوتی خواندمش. با صوت وحید آقاپور در طاقچه. خیلی سختم بود و خیلی هم طول کشید گوش دادنش، چون دیربه‌دیر سراغش می‌آمدم. از آن کتاب‌ها بود که اگر چاپی‌اش هم دستم بود، دوست نداشتم تند تند بخوانم که تمام شود و ببینم تهش چه شد. از آنها که در لابلای سطرهایش درس زندگی است. اگر روزی چاپی‌اش دستم برسد، خواهم خواندش. دلم می‌خواهد به چند طلبه جوان بدهم بخوانند و نظرشان را بگویند. خصوصا یکی که نقاط مشترک زیادی با طلبه داستان داشت.
خداقوت آقای رکنی! خداقوت آقای آقاپور!
ممنون که لذت یک کتاب خوب را به من چشاندید. و ممنون از استاد عزیزی که کتاب را معرفی و توصیه کردند.
