یادداشت‌های AtefeMirkhales (4)

          «گذرایی زندگی از معنای آن نمی‌کاهد، بلکه در ما احساس مسئولیتی در قبال شناخت و انتخاب ما در گذران موقعیت بوجود می‌آورد. انسان مدام درگیر حجم عظیمی از توانایی هایش است و به این فکر می‌کند که کدام یک نیاز به شکوفایی دارد و کدام محکوم به نابودی است، اینکه کدام انتخاب باید به واقعیت تبدیل شود و برای همیشه همچون ردپایی در شنزار زمان جاودان بماند. در هر لحظه از زندگی انسان باید بین بهتر و بدتر انتخاب کند و تصمیم بگیرد که کدام یک تصویر ماندگاری از او بر جای می‌گذارد.»
داستان این کتاب در ابتدا اینگونه بود که تلاش می‌کردم زودتر تمام شود و بروم ببینم در ادامه چه خبر است خیلی دردناک بود خیلی و مدام از خود می‌پرسیدم چرا باید اینها را بخوانم! اما در ادامه جملات و واژه‌های کتاب را می‌شد زندگی کرد و فهمید و حتی در فرصتی دیگر مرور کرد.
        

          📕 وسعت یا عمق؟ 
✍️ نوشته دیوید اپستین. ترجمه عرفانه محبی جهرمی
📚 انتشارات ترجمان علوم انسانی
(ص163)
«گودین معتقد است که دانستن زمان رها کردن کار چندان مزیت راهبردی مهمی است که هر کس باید پیش از قدم نهادن در یک راه بداند در صورت وقوع چه شرایطی می‌بایست کار را رها کند. او می‌گوید مهم این است که حواسمان باشد آیا صرفاً به سبب نداشتن استقامت تغییر مسیر می‌دهیم یا به این دلیل که گزینه‌های بهتر موجود را هوشمندانه شناسایی کرده‌ایم»
نویسنده به زیبایی اهمیت از این شاخه به آن شاخه پریدن و اهمیت وسعت داشتن رو بیان کرده.