یادداشت‌های احمدرضا مودی (1)

          ترکیبی زیبا از درام، فلسفه و غافلگیری هایی که ابتدا انسان را جذب روزمرگی های مشابه می کند، سپس مجاب به ساعت ها و یا حتی روز ها تأمل می شویم تا تلاشی برای درک عمق همان روزمرگی ها کرده باشیم... سپس در جای جای داستان، با غافلگیری هایی مواجه می شویم که خواننده را بیش از پیش خواستار ادامه دادن و تکرار این روال می کند. گویی که نفسی تازه کرده و دوباره به قصد ترکیب شدن با جزئیات داستان، خواندن  صفحات را آغاز می کند.