یادداشت‌های - فریماه کریم‌زاده - (4)

          در این که حق "زن" در تمامی قرن‌ها و در تمامی جوامع نادیده گرفته می‌شده و می‌شود، شکی نیست اما برای بیان چنین مبحث حائز اهمیتی، یک کتاب حدودا ۵۰ صفحه‌ای به گونه‌ای است که حق مطلب ادا نمی‌شود. متن کتاب طوری است که مخاطب مدام با خود می‌گوید خب اینها را که خودم می‌دانم. 
در واقع نویسنده سعی دارد بگوید : "دیگر در این عصر انسان را نباید بر اساس تفاوت‌های اسمی (جنسیت، نژاد و ...) رتبه‌بندی کنیم. به خصوص زنان جامعه که همواره در امور مختلف جایگاهی کمتر و پایین‌تر از مردان برایشان در نظر گرفته می‌شود. "
[پاورقی : برای فردی که به تازگی می‌خواهد راجع به فمینیست بخواند، کتاب قابل قبولی به نظر می‌رسد.]
        

          با خواندن این کتاب، بیش از پیش اطمینان یافتم که پایه‌های عقل ما و احساس و ادراک ما بسیار بسیار کوتاه‌تر از دیوار برخی مفاهیم و مسائل است. این کتاب، زمانی که سرگردانی و اندوه لایتناهی تنها جزء کوچکی از احساساتی بود که وجودم را فراگرفته بود، انتخاب خوبی برای خواندن و نجات یافتن از سرگشتگی بود.
        

          "کل تاریخ، لوحی بود که مدام آن را پاک می‌کردند و هر چند بار که لازم بود، دوباره روی آن می‌نوشتند."
        

          "حیوانات از بیرون به صورت خوک‌ها و انسان‌ها نگاه می‌کردند اما قادر نبودند تشخیص دهند که کدام حیوان است و کدام انسان!"