یادداشت‌های مائده (4)

          از تاکید زیاد نویسنده به توجه، احترام و اعتماد متقابل بین والدین و فرزندان در همه جای کتاب خوشم اومد. خوندنش میتونه تاثیر زیادی در نحوه تعامل ما با کودکان داشته باشه.
گرچه با تمام نظرات نویسنده موافق نبودم و بنظرم بعضی جاها زندگی واقعی رو فراموش کرده بود و خیلی ایده آل در نظر گرفته بود ولی نکات قابل توجه و کمک کننده ای داشت
        

          احساساتی مثل ترس، غم، شادی و خشم همیشه با من بودن. هیچوقت بنظرم نمیومد چیز خاصی باشن تا اینکه کتابو خوندم و فکر کردم اگه تو موقعیت های مختلف این احساسات رو نداشتم چقدر متفاوت عمل میکردم. پسر داستان توانایی تشخيص این احساسات رو در خودش و دیگران نداره. باید با چالش های زندگی اجتماعی دست و پنجه نرم کنه و در ساده ترین روابط روزانه به مشکل میخوره. داستان شیرین و روان نوشته شده و با اینکه تقریبا قابل پیش بینیه ولی اصلا خسته کننده نیست. 
        

          کتاب رو به پیشنهاد یک دوست شروع کردم و سری زدم به داستان های ساده و شیرین نوجوانی. داستان در مورد پسری 12 ساله است که وقتی برادر کوچکش مریض میشود زندگی‌اش به کلی به هم می‌ریزد. احساسات استیون رو به خوبی درک میکردم و از طنز های کوچیک نویسنده لذت میبردم. به نوجوون هایی که احساس میکنن اوضاع از کنترلشون خارج شده توصیه میکنم.
        

          قطعا ارزش خوندن داره. کتابیه که وقتی تموم شد زمان زیادی تو ذهنتون میمونه و تاثیر خودشو میذاره.