یادداشت‌های 𝒇𝒂𝒕𝒆𝒎𝒆𝒉 (2)

          خوشحالم کتاب های فریدا رو با بهتریناش شروع کردم یکیش همین بخش دی که باعث میشه برم سمت بقیه کتابای فریدا (ازونجایی که جون میدم واسه کتابای جنایی) و هیچوقت حس و حالی که موقع خوندن کتاب رو داشتم از یادم نمیره . رمانی که مغزم تونست با کارگردانی کردنش صدبرابر کتابو هیجانی تر و قشنگ تر بکنه و همینطور ممنون از کسی که این کتابو بهم قرض داد ؛
        

          این رمان اولین رمان کلاسیکی بود که خوندم و واقعا باهاش زندگی کردم،هرچند برای من قسمتایی که از تاریخ فرانسه و .. صحبت میکرد کمی سنگین بود (قطعا بخاطر اینکه چندسال پیش خوندمش و نسبتا درک زیادی نداشتم) ولی بازم حتی شنیدن اسمش بهم حس قشنگ اون دورانو میده :))