یادداشت‌های فاطمه افچنگی (1)

          این کتاب برام خیلی خاص بود.توی دوازده روز پر فشار و با صدای پهپاد  شروعش  کردم و برای خوندن در این دوران انتخابش کردم،بر خلاف دیگر کتاب هایم که رندم میخوندم.
تا قبل فصل عباس محمدی عجیب بود.متوجه نمی‌شدم داستان چطور پیش میره اما بعدش داستان روی غلتک میفته و شما رو بیشتر درون خودش میکشه.
این داستان جز  کتاب هایی بود که روندش رو دوست داشتم و تمایلی به تمام شدنش نداشتم.
شخصیت پردازی ها عالی بود و  فضا ها را بسیار کامل و زیبا توضیح داده بود.
من از خوندن این کتاب لذت برم و امیدوارم شما هم از خوندنش لذت ببرید.