فروغ خوده احساسه
و از زیبایی اشعارش نمیشه چشم پوشی کرد.
احساساتی که درون شعرهاش وجود داره غیرقابل وصفه،
و من در زمان خواندن این شعرها تمام احساسات درونم به جریان می افتاد.
این غلیان احساسات به جز فروغ از هیچکس ساخته نیست
به این دلیل که فروغ خودش رو در اشعارش جا گذاشته،
و این باعث شد که حس کنم یک فروغ درون من وجود داره:)