یادداشت‌های ریحانه سادات خادمی (12)

            داستان طنز و عالی بود.

کتاب لاغری است.

یک روزه میشه تمومش کرد.
          

            کتاب خوبی بود.

اما اسم بعضی از آدم های بزرگ تر از خودش را به اسم کوچیک صدا می زد.
          

            اصلا کتاب جالبی نبود.

در اردو اصلا کار جالبی نکردند.
          

            آدم میتواند با آدم هایی که مثل خودش نیستند مهربان باشد و دوستشان داشته باشد؛آدم باید از آدم های ناتوان مراقبت کند نه اینکه به بهزیستی بسپارند.

داستان خیلی خوبی بود و فقط کمی هم غمناک بود.
من از این داستان خیلی چیز ها یاد گرفتم.

          

            من دوست  داشتم جادو گر باشم و ببینم آقای ماجیکا چه جادوگری انجام میدهد.
اما متاسفانه آقای ماجیکا گم شده بود.ولی بعد پیدا شد؛البته بعد از ماجراجویی جودی، پیت و توماس.
یک داستان خیالی و باحال، با کلی اتفاقات جالب...
          

            آقاجان می خواست برای جنگ به جبهه برود.اما ریحانه سادات نمی خواست که آقاجانش به جبهه برود.
یاد حرف معلمش افتاد که گفته بود با کلمات جنگ-جبهه-آقاجان همه بچه ها یک جمله بسازند.
ریحانه سادات نوشت:جنگ باعث شد که آقاجان به جبهه برود.
داستان قشنگی بود اما کمی هم غمناک.