یادداشت‌های محمدرضا گرامی (2)

          سه شنبه ها با موری از اون کتاب‌هاست که باید بشینی خیلی آروم آروم بخونی و به حرف‌های موری فکر کنی. واقعا مثل اینه که سر کلاس درس یه آدم پیر و خردمند نشستی و داری گوش میدی بهش. درسته شاید بعضی وقتا با حرفاش موافق نباشی ولی همین که وادارت می‌کنه که بعضی موضوعاتی که اون گوشه های ذهنت بوده فکر کنی، خودش یه دنیا ارزش داره.
        

          تو این کتاب آرتور لانگ به همراه آقای آلبرت الیس که به نظریه رفتار درمانی هیجانی عقلانی خودش معروفه میان خیلی قشنگ از تکنیک هایی که تو نظریه شون گفته شده برای اینکه نزاریم رویداد های مختلف یا اشخاص مختلف نزاریم اعصابمون رو بهم بریزند. کتاب پر از تمرین و مثاله برای اینکه مسلط بشید عالیه. شاید بعضی از چیزایی که میگه رو‌ جاهای دیگه شنیده باشید ولی خب من یه چیزی که گفته بود و دوست داشتم "دلیل تراشی" بود.
اینکه مثلا وقتی یه اتفاقی میوفته مثلا یکی تو صف ازمون جلو می‌زنه با خودمون میگیم "حالا اشکال نداره، من که عجله ای ندارم، شاید اون کار مهمی داره" و با همچین جمله هایی عملا داریم خودمون رو گول می‌زنیم و احساسمون رو قایم میکنیم و سعی میکنیم اجتناب کنیم از رو به رو شدن با احساسمون یا از اینکه کاری انجام بدیم.
بنظرم ارزش خوندن داره، حداقلش اینه که باعث میشه به افکارتون آگاه تر شید.
امیدوارم لذت ببرید.🤞🏻😃