یادداشت‌های فریناز کریم‌زاده (2)

          در حقیقت نتونستم با داستان خیلی خوب ارتباط بگیرم. 
روی جلد کتاب عنوان "مجموعه داستان" درج شده، این درحالیه که داستان ها به صورت زنجیروار به هم مرتبط‌اند و مثل یک پازل کنار هم کامل میشن. 
زبانی که نویسنده برای بیان داستان استفاده کرده بود میتونست فصیح‌تر و واضح‌تر باشه اما در اصل روند داستان خیلی سطحی بود و من تا میخواستم بفهمم که چیشده داستان تموم میشد و این خیلی توی ذوقم میزد یک جورهایی آخر همه‌ی داستان‌ها باز می‌موند برام. 
البته این‌ها نظر شخصی من نسبت به داستانه و ممکنه شما از خوندنش لذت ببرید. 
        

          بله آقای جلالت عزیزم؛ 
بین عقل و عشق و احساسم همیشه مانده‌ام 
هیچ‌یک در این نبرد آماده‌ی پیکار نیست...

این کتاب؟ در اصل حاوی اشعاری سرشار از انتظار، فراق، تنهایی، دلتنگی ، غم، غم و غمه. دلتنگی شاعر مثل ماهیِ تنهای توی تنگ شیشه‌ای نیست؛ تنهایی و غمش مثل تنگ شیشه‌ایِ خالی از ماهی و حتی آبه. 
به قول عرفی شیرازی که میگه:
ماییم و شب تار و غم یار و دگر هیچ
صبر کم و بی‌تابی بسیار و دگر هیچ
در حشر چو پرسند که سرمایه چه داری؟
گویم که غم یار و غم یار و دگر هیچ...